Meer nieuws uit Takoradi

Hey broenies

Even een bericht van mij uit Ghana.
Elke dag is bijzonder en gebeurd er van alles.
Afgelopen week ontzettend hard gewerkt om alle informatie en alle foto' s van alle kids te verzamelen. Fotos is gelukt nu nog een paar missende informatie aanvullen en dan kunnen we alle info en fotos van kids printen en in mappen doen. Zodat elk kind officieel geregistreerd staat.

Het bezoeken van de huisjes nou ja huisjes kun je het niet noemen, het zijn betonnen muren met een paar planken of alliminium platen. Kippen geiten en katten honden lopen door alles heen. Het eten wordt er tussen in gekookt en babys liggen er tussen te slapen op de grond en zwermen muggen om hun heen. En dan wordt hun behoefte ook nog ergens daar gedaan. Het is soms wel overweldigend dit te zien en dan de verhalen te horen van de kinderen en de familie die nog leven.

Scholen zijn echt niet te vergelijken met nederland.
Ik had een gesprek met de directeur van een van de scholen waar onze kids naar toe gaan. Ik zei ik zie heel vaak de kinderen in de klas zitten of rond hangen, maar ik zie bijna nooit een leraar. Ik zei hoe komt dat. Hij zij als ik niet elke 15 minuten een rondje doe door de school en bij elke klas langs ga dan zijn de leraren weg en hangen in de staff ruimte te kletsen of te eten. Ik kon het niet voor stellen. En als ik leraren voor de klas zie staan dan voeren ze niet veel uit. Laatst ondekte ik ook een klas zonder leraar. Ik vroeg de kids wat er aan de hand was. Ze zeiden oh de leraar is vandaag aan het reizen dus hij is er vandaag niet. Ik zei en jullie dan wat gaan jullie doen? We moeten lezen. Ik zei: waar zijn jullie boeken? In mijn tas ik zeg waar is je tas dan. Oh dat ligt ergens daar op de grond ik zei pak je tassen en jullie boeken en ga lezen. Ze luisterden, maar ja voor hoe lang. Ik moest er van door.

Gisteren had ik een counseling gesprek met een van de meisjes in de bibliotheek van de school. Nou ja je kunt het niet echt een bibliotheek noemen want de kasten zijn leeg en de boeken liggen in kapotte dozen op de grond. Ik had een super gesprek en was het net aan het afsluiten toen er 5 meisjes binnen kwamen met een meisje onder de arm helemaal benauwd en hapte naar lucht. Ze legden haar op de grond en vroeg wat er aan de hand was. Ze zeiden dat ze een asmatische aanval had. Ik zocht naar mijn zalf olie in mijn tas om voor haar te bidden. De meisjes vroegen of ik medicijnen had of dat ik geld had om medicijnen te kopen. Ik zei nou ik geloof in Nyammy, God in Fanty dus ik ga voor haar bidden. Ze zeiden wow laten we onze ogen dicht doen en en bidden. Zo waren een tijdje voor haar aan het bidden toen eindelijk een leraar binnen kwam. Ik vroeg haar wat ze met haar zouden doen en hoe vaak het gebeurde ze zei zo gemiddeld 1 keer per maand. Er reed een taxi voor en ze droegen het meisje in de taxi en de meisjes sprongen er bij in en waren vertrokken. Ik kon er bijna niet bij. Wat een toestand

Verder een bijzonder verhaal. Dinsdag middag kwam ik terug van bezoek aan de school. We waren in de hitte 4 uur aan het werk geweest om informatie te verzamelen een ouderbijeenkomst voor te bereiden en fotos te maken. En was even ondaan van de situaties hier.
s'Middags was ik ontzettend moe en had geen eten meer in huis en was te moe om naar de stad te gaan en te koken. Gebeurde er het volgende.
In de middag hadden mijn collega en ik gesproken over pizza en wat we de lekkerste pizza vonden. Ik zei ik vind pizza met kip groente en kaas het lekkerst. Mijn collega's hebben nooit geld om zo iets te kopen ze konden er alleen maar over denken laat staan ooit kopen.
Toen er ineens een half uur later een auto stopt en een man binnen komt met een bord met zilverfolie en zegt hier is je pizza met kip. Ik had die man nog nooit gezien. En hij liep weg en zei ik kom nog terug om het bord op te halen. Toen ik het zilverfolie verwijderde was het een kip groente kaas pizza. Wow ik was zo onder de indruk dat God zelfs in eten voorzag en precies wost ik lekker vond. En het mooie van alles was de pizza was zo groot dat ik samen met mijn 2 collegas de pizza heb kunnen eten. Zo bijzonder. Hadden mijn collegas ook eens lekker eten. God is zo super.

En verder een officieele meeting gehad met penningmeester stichting haha zo wordt dat hier niet genoemd maar om het even makkerlijk te maken. En de aannemer. Deze meeting was gepland op zaterdag maar door omstandigheden kon dit niet door gaan. Echt Ghanese omstandigheden. haha. Dus je kunt het je niet voorstellen maar zondag ochtend had ik met iedereen afgesproken om 7 uur op kantoor te zijn. Voor dat de kerk dienst zou beginnen. En je gelooft het of niet iedereen stond netjes voor de deur voor dat ik kwam. Het was toen 10 voor 7. Haha. Omdat iedereen er al was en ik als laatste kwam vonden ze eigenlijk dat ik te laat was. Maar ik zei haha het is zelfs nog 10 minuten te vroeg. Dus waar hebben jullie het over. hihi. Nou maar goed helaas is uit het gesprek gebleken dat we toch te weinig geld hebben om met de bouw van het kindertehuis te beginnen dus we hebben besloten een maand te wachten. Maar dan moeten we echt beginnen want hier in Ghana is het zo als je het land al een aantal jaren in het bezit hebt en je doet er niets mee dan neemt de vorige eigenaar waar je het van gekocht hebt terug en verkoopt het weer. Dus als we maar beginnen met het fundament graven dan kunnen we het land houden. Anders kan het zo maar zijn dat het land weg is. Dus dit wel spannen, maar het gaat goed komen.

Verder nog steeds geen huisje gevonden helaas. Blijkt nog al moeilijk te gaan. Heb al meer dan ander halve week een afspraak met de woningbouw nou ja dat noemen ze hier niet zo maar zodat jullie waten waar ik het over heb. Maar het wordt telkens naar de volgende dag uitgesteld. Maar als je daar wat van zegt helpt gewoon niet. Dus dit is wel lastig. En ik kan er zelf niet achter aan want dan springen de prijzen omhoog met 3 keer het normale bedrag. Dus dat maakt het gecompliceert maar ik geloof het gaat goed komen.

Verder geniet ik elke zondag middag van de Ociaan. Dat is het enige ontspan moment van de week. Zaterdagen zijn ook altijd vol met schoonmaken, kleding wassen en bootschappen doen of andere dingen die moeten gebeuren. Ja het is Afrika maar ik heb het drukker dan in Nederland. Maar komt meer omdat ook alles veel meer tijd kost. Hier kan ik niet even de straat over steken naar de Jumbo of naar de Aldi lopen. Het duurd hier wel 3 uur om alle bootschappen voor de week te halen. En dan loop je door drukke straten vol autos kraampjes met groente fruit en levende kippen. Met je handen vol tassen. En dan nog een taxi naar huis nemen dat is het normale openbaar vervoer hier.Het is een hele onderneming.

Maar ik geniet nog steeds, ook al is het contrast best wel extreem en vind ik dat soms wel lastig om te verwerken. Maar ik voel me op mijn plekje en ben erg gezegend met iedereen om me heen.

Nou hoor graag van jullie
Heel veel liefs en blessings van uit Ghana