Avishapoo Gelukkig Nieuwjaar van uit Ghana - Reisverslag uit Takoradi, Ghana van Michaela ytsma - WaarBenJij.nu Avishapoo Gelukkig Nieuwjaar van uit Ghana - Reisverslag uit Takoradi, Ghana van Michaela ytsma - WaarBenJij.nu

Avishapoo Gelukkig Nieuwjaar van uit Ghana

Blijf op de hoogte en volg Michaela

11 Januari 2013 | Ghana, Takoradi

Hallo lieve allemaal,

Avishapoo. Gelukkig Nieuwjaar in het Ghanees.

Het nieuwe jaar is al weer 11 dagen oud en er is super veel gebeurd de afgelopen tijd.

Hier een nieuwe up date.

De laatste dagen in het oude jaar waren goed maar ook wel moeilijk.
Er gebeurde veel en ik verlangde even heel sterk terug naar Nederland. Naar familie en vrienden. Zelfs het koude weer miste ik even. En wat vooral lastig is, dat men zich niet aan de gemaakte afspraken houdt. Ik verlangde terug naar het geplande zoals in Nederland. En wat ik ook mis is het Nederlandse eten en vooral een lekker stukje donker bruin brood met kaas. Mmmmm. Even een cultuur shock mee gemaakt.

Kerstdagen;
Eerste kerstdag. Wat een andere kerstdag dan ik me had voorgesteld.
De kerstdienst zou ‘s morgens om8:00 uur beginnen. Ze hadden me gezegd om half 9 te komen, want dan zou de dienst wel gestart zijn. Oké, ik heb heel erg mijn best gedaan om te laat te komen. Maar ik als Nederlandse kreeg het voor elkaar om 8:20 uur in de kerk te arriveren. Nou geen kip te bekennen; nou ja genoeg kippen rond de kerk. hihi. Er stond alleen een man keihard in de microfoon te bidden, zodat ik maar besloot om ergens buiten te gaan zitten wachten. Gelukkig kwamen er wat kids bij me, uit de buurt en de kerk. Kon me wel vermaken met hen. Maar het kabaal uit de kerk was zo hard, want er kwam nog iemand bij die wat op de piano en een drumstel ramde. haha.
Het duurde minstens ander half uur voordat de aanbidding begon. Nou ja een geschreeuw en een stelletje dansende mensen. Geen kerstlied gezongen! Gelukkig vond ik een baby die meteen bij me op schoot in slaap viel. Weer een uur later kwam de voorganger binnen en hield een preek. Al met al duurde het toen ook nog eens 2 uur en ik miste mijn familie en een heerlijke geordende kerkdienst. Om eerlijk te zijn heb ik wel wat traantjes weggepinkt.
Eindelijk was het dan afgelopen.

Snel een taxi naar de stad genomen samen met Felix om daar Rita te ontmoeten. Felix en Rita zijn mijn 2 collega's.
We hadden afgesproken de middag op het strand door te brengen en te zwemmen in de oceaan. We hadden wat tomaten, witbrood en een blikje tonijn als onze kerstlunch bij ons. Verder wel genoten van het zwemmen.

‘s Avonds zijn Rita en ik bij haar moeder thuis op verjaardagbezoek geweest. We bleven daar eten wat meteen ons kerstdiner was in een lege betonnen ruimte met 4 kleine houten bankjes waar we ons bord op schoot kregen met witte rijst, een heel erg scherpe rode pepersaus en een stukje kip. Dit was natuurlijk al ontzettende luxe! Het was wel even heftig om te ervaren, dat ze zo in hun armoede me zo graag iets goeds wilden geven.
Toen snel naar huis en slapen. Helemaal uitgeput.

2de kerstdag heb ik in bed doorgebracht, slapen, huilen en boeklezen. Een boek dat zich afspeelt ergens rond 1600. Ik kon me ergens wel identificeren met de meisjes in het boek. Water uit de put halen. Kippen slachten en geiten melken. Haha. Na de kerstdagen heb ik ook nog even rustig aangedaan. Ik merkte dat ik een beetje erg moe was.

31 december hebben we als team tijd genomen om te bidden en God te vragen voor nieuwe plannen voor 2013. Het was een goede tijd.
Oud en nieuw. Hier in Ghana is iedereen oudejaarsavond in de kerk. Echt iedereen. Er is niemand meer op straat te vinden. Zelfs de dieven en de dronkaards komen naar de kerk. Ik zag er aardig tegen op. Het geschreeuw en de harde muziek. En dan de taal die ik niet versta. De dienst zou 20:00 uur beginnen. Ik had gezegd: ”Is oké. Ik kom, maar kunnen jullie dan een baby voor me vinden die ik vast kan houden”. Ze zeiden: ”Dat is goed’. Gelukkig kwamen we pas om 22:00 uur aan, omdat we wat te laat weg waren gegaan. Mede door mijn getreuzel haha. Toen we eindelijk om 21:00 uur het huis verlieten, konden we geen taxi vinden. Alle taxichauffeurs zaten natuurlijk in de kerk. Uiteindelijk besloten we om maar eerst een eind te gaan lopen. En op de hoofdweg stopte er een busje waar iedereen die aan de kant van de weg stond zich in propte. Deze ging naar het centrum van de stad en toen moesten we ook nog een heel eind lopen over een zandweg met diepe kuilen met weinig licht. Toen we eindelijk bij de kerk aankwamen, hadden we nog een hindernis te nemen. Ze waren een nieuwe riolering aan het maken voor de ingang van de kerk. Diepe gaten waar je niet door heen kon en ook niet over heen kon springen. Er lagen 2 planken waar we over heen moesten balanceren. Haha. Het ging allemaal goed. Ik was zo blij dat ik niet mijn hakken aan getrokken had. Eindelijk in de kerk. Ik kreeg meteen een slapende baby in mijn armen, mijn collegaatje was al rond gegaan om een baby te vragen, dus dat was gelukt. Ik kon me wel vermaken. Er werden nog kerststukjes gedaan. Gelukkig toch nog een beetje kerstgevoel haha. En toen…. om 23:40 uur ging het licht uit en werd er keihard gebeden. Oorverdovend totdat het 00:00 uur 2013 was. Het licht ging weer aan en ik stond op het punt iedereen een gelukkig nieuwjaar te wensen, maar daar was het moment nog helemaal niet voor. Er kwamen nog allemaal gebeden, collectes en praatjes. Daarna moest iedereen persoonlijk gezegend worden door de voorganger. Nou er zaten heel wat mensen in de kerk. Dus dit duurde ook nog eens een uur. Rond 02:00 uur verlieten we de kerk, haha, iedereen op hun hoge hakken over die planken; het was een mooi gezicht. Ik was blij toen ik om 03:00 in bed lag.

De eerste week van januari was er niet veel voor me te doen op het kantoor.
Ik wilde de 3 meisjes ophalen en mijn huis inrichten. Ik voelde me erg gefrustreerd over het huis. Maar nu zijn er mooie ontwikkelingen rondom het huis. Als alles rond is vertel ik het hele verhaal. Dus dat is cool.

Verder een paar slangen gezien.
Laatst liepen we voor de lunch even naar mijn huis, toen er ineens een felgroene slang naast ons kwam kronkelen. Uh, enge beesten! Gelukkig was hij snel verdwenen. 2 dagen geleden ook nog één gezien. Samen met mijn collega Rita waren we op zoek om wat eten te vinden en ik liep naast het open riool, deze is trouwens droog, geen stank etc. Toen ik ineens geritsel naast me hoorde pfff, ik keek en rende gillend weg, een grote bruine slang lag er in te kronkelen.

Verder heb ik al vissenogen aan mijn vork gehad en gelukkig ontdekte ik dat, voor ik het in mijn mond stopte. En laatst na mijn ontbijt stond ik mijn bordje af te wassen bij het aanrecht en zag ik iets bewegen naast me. Ik keek, en wat was het, een levende kip, zijn poten waren vastgebonden met een plastic zak. Had die kip de hele nacht al in de keuken doorgebracht. ‘s Avonds toen ik terug kwam van het kantoor lag, de kip net onthoofd in de pan, met zijn poten uitgestrekt buiten de pan. Toch heb ik er later wel lekker van gegeten. Fufu met kip. Fufu is gestampte cassave en gestampte bakbanaan dat ze uiteindelijk tot een soort bol kneden. Daar doen ze een pittige soep met kip over heen. Nou, het was wel lekker.

Hoe is het in Nederland? Ik ben benieuwd.
Ik houd van jullie. Liefs en Knuffel vanuit Ghana.

  • 11 Januari 2013 - 17:19

    Rachel Hall:

    Hello lovely one! Google translate managed to translate this ok for me to read. I am praying for you in Ghana - you are an inspiration! I am pleased to read your updates. Keep taking time out to listen to the Father's heart, and receive His Joy. He is so proud of you, faithful daughter of the King. Lots and lots of love, Rachel (Brussels) xxxx

  • 11 Januari 2013 - 20:25

    Silvia:

    Hoi Michaela,

    leuk je blog te lezen ... ja een HEEL ander land ... met hele andere gewoontes ... laat het maar rustig op je inwerken ... vlucht op tijd voor een slang (hi,hi) .... en laat herrie in de kerk je niet overrompelen ... het is maar een manier van uiten ... een manier die bij hun temperament past ... en jij leert je wel aan te passen ... oppassen op zo'n kleine hummel is een goede remedie ... dan heb je wat liefs te doen ...

    Veel liefs en tot later ... dit weekend zijn we weg ... dus mail hoef je van mij niet te verwachten.

    Gods zegen en een knuffeltje van Wim.

    xxx Silvia

  • 13 Januari 2013 - 20:56

    Fianne:

    Hai Michaela,

    Allereerst de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar! Veel zegen vanuit Neuenhaus, Duitsland.
    Heftig om te lezen hoe groot de verschillen zijn qua culturen! Wow...
    Dikke knuffel van ons! Ik vind het knap van je hoe je alles doet! Geweldig.
    Ik ben benieuwd naar de ontwikkelingen met je huisje!

    Liefs, Fianne

  • 21 Januari 2013 - 11:15

    Katy:

    oo lieve mich, wat een toestand allemaal! Het is toch wel bijzonder daar!
    Wat goed dat je een baby regelt om je goed bij te voelen.
    Ik hoop dat er nu weer wat werk voor je is, om je gedachten wat te verzetten.
    Heel veel sterkte en als je sneeuw en kou wil, kom je maar gauw weer terug naar Fryslân.
    Dikke tút fan katy

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Michaela

Hey, Ja ik zal even kort iets over mij zelf vertellen. Mijn naam is Michaela Ytsma, ik ben 30 jaar en hou ontzettend veel van Jezus. Mijn passie is om Jezus te aanbidden met mijn leven met mijn hele zijn. Ik hou er van om mensen lief te hebben en Jezus te laten zien door mijn leven. Ik ben een enthousiaste, spontane, gastvrije , persoonlijkheid. Je staat er daarom vast niet van te kijken dat ik een echt mensen mens ben. Ik kom tot leven als ik Jezus mag kennen, aanbidden en mag dienen en anderen mag zegenen door mijn leven heen. Mijn harts verlangen is om de verwaarloosden, alleen gelaten, verhongerde, verwonde baby's en kinderen te helpen en liefde te geven. Ik wil ze laten weten dat ze geliefd zijn hier op aarde maar boven al door onze hemelse papa. Ik zou ze zo graag een thuis geven. Ik wil gaan.Tranen rollen over mijn wangen als ik aan deze kinderen denk. De Geest van de Heer is op mij, omdat Hij mij gezalfd heeft om gebrokenen van hart te verbinden, om vrijlating uit te roepen voor de gevangenen en om het goede nieuws te verkondigen. Vrij vertaald uit Jesaja 61:1-2a Heer zend mij. Bless en liefs Michaela Ik leef volledig in afhankelijkheid van God ook in op het gebied van mijn financieen. Ik zou je/u willen vragen om eens met God te praten of je/u mij financieel zou willen/kunnen steunen. Al vast super bedankt. Ik bid je/u veel Zegen toe. Bank gegevens zijn: Naam stichting: European House of Prayer Onder vermelding van: Missie84 ( mijn naam is niet nodig) Rabobank 13.17.36.736, Plaats: Bunschoten-Spakenburg, Nederland Giften zijn belasting aftrekbaar. ANBI status. Heel veel dank voor jullie betrokkenheid in welke vorm dan ook. Gebed, spullen, financieeen, bemoediging.

Actief sinds 12 Sept. 2012
Verslag gelezen: 912
Totaal aantal bezoekers 37532

Voorgaande reizen:

27 September 2012 - 30 November -0001

Bestemming onbekend

Landen bezocht: