Mijn nieuwe huis

Dag lieve allemaal.
Ik heb jullie geduld wel op de proef gesteld om zo lang te wachten om het hele verhaal over mijn huis te vertellen.
Maar hier komt het dan.
Zoals jullie weten, ben ik op zoek geweest naar een huis vanaf het moment dat ik in Ghana ben. Veel vragen, uren lopen in de zon. Hele mooie huizen gezien voor 3000 dollar per maand en hele verschrikkelijke huizen waar je meteen achterstevoren weer uit loopt. Huizen waar geen deuren en ramen in zaten. Huizen die onleefbaar waren. Maar nooit het juiste huis gevonden.
Oké, nu moet ik even terug naar 2 maanden geleden.
Op een middag liep ik van mijn huis naar het kantoor. Terwijl ik liep kwam er in een busje voorbij en ik las op het busje Groen creatief bloemisterij Papa Amsterdam. Ik stond verbaasd te kijken en de bestuurder zag dit en stopte zijn bus en riep: “Wat staat er eigenlijk op mijn bus?” Ik vertelde het hem en hij was blij dat hij nu wist wat er op zijn bus stond. We kletsten wat met elkaar en ik vroeg hem of hij misschien een huis voor me wist. Hij zei: ”Op dit moment niet, maar ik zal voor je rond vragen en kijken en dan kom ik wel naar je kantoor”. Leuke connectie! Niets meer gehoord, totdat ik hem na 4 weken samen met mijn collegaatje tegen kwam. En ik er toen achter kwam dat hij een voorganger (dominee) is en dat hij mijn collega op de bijbelschool les had gegeven. Hij had iets gehoord, dat er een huis leeg kwam. Maar helaas later bleek dat ook weer niet zo te zijn.
Op 31 december 2012 hadden we voor het huis gebeden en dat God ons het huis zou laten zien in de eerste week van januari. De eerste week kwam en het leek er niet meer op dat het zou komen. Maar toen liep ik weer eens van mijn huis naar het kantoor en wie kwam ik tegen; diezelfde man. Hij heet trouwens paster Davis. Hij draaide zijn raampje open en zei; ”Ik heb gehoord, dat daar, in die buurt een huis is met 3 slaapkamers en een woonkamer. Ik zei: ”Wanneer kunnen we kijken?” Ik zei:”Nu?” Hij zei:”Stap maar in”. Ik belde mijn collegaatje, dat we haar zouden ophalen in 1 minuut en ze sprong gelijk bij ons in de auto. De huizen worden hier voor verhuur bemiddeld door een soort van agent, je kunt het vergelijken met een makelaar. Heel grappig! Terwijl we aan het rijden waren belde de voorganger de agent en de agent zei, dat hij bij het stoplicht zou staan om hem op te pikken. Dit was nog geen 3 minuten rijden en toen we er kwamen stond hij daar netjes te wachten met zijn lange gewaad aan. Hij was moslim. En hij leidde ons naar het huis. Het was een heel gekronkel over zandwegen. Ik had mijn twijfels al. Toen we bij de poort kamen stond er met grote letters op “Allah House”.
Ik dacht; weg wezen hier!!.
Dit is het niet! Toch nog maar even het huis van binnen bekeken.
Maar het was verschrikkelijk: Hele kleine kamertjes en de atmosfeer was ondragelijk.
Snel daar weg!
De agent zei in de auto, dat er is nog een huis in Airport Ridge was maar die is wel duurder. We zeiden, dat we het wel wilden zien. Het was een vrijstaand huis met eigen poort. 4 slaapkamers 2 badkamers en wc en keuken en een grote woonkamer. Alleen de deuren zaten er nog niet in maar dat zou gefikst worden. Ergens dacht ik, we moeten er maar voor gaan, het is wel helemaal blauw van binnen, dat vind ik verschrikkelijk maar de prijs viel mee. Hier in Ghana moet je de huur van 2 jaar in één keer vooruit betalen, God zou daar een wonder in moeten doen. Dus ik kon niets toezeggen. We hadden afgesproken dat we zondag de huur baas zouden ontmoeten om verder te praten hier over.
Ondertussen was er een oplossing gevonden voor het geld.
Dus ik dacht zondagmiddag, eindelijk ga ik dan nu mijn huis hebben.
Iedereen was gekomen. Mijn 2 collega's, pastor Davis, op de plek voor het huis van de huur baas. Toen de Agent gebeld. Wachten voor een uur. Was wel gezellig maar het frustreerde me wel. Toen eindelijk de agent gekomen was, hebben we nog drie kwartier gewacht. Tenslotte vroegen we aan zijn vrouw of haar man al bijna kwam.Ze vertelde dat haar man helemaal niet zou komen. En al die tijd wisten we dat we op hem zaten te wachten, nu zeiden ze hij is helemaal niet hier, hij is de stad in.
Toen was ik wel helemaal gefrustreerd. We kregen zijn nummer en iemand belde hem op. De man, zei het huis heb ik al iemand anders verhuurd. Toen ik dat hoorde, kon ik wel huilen. Ik begreep er helemaal niets meer van. Pastor Davis pakte me bij de hand en zei, je weet nooit wat God kan doen. Hij heeft vast een beter plan. De agent zei: Er is nog een huis maar in een andere wijk. De wijk Apollo.
Eigenlijk heel dicht bij maar omdat er een rivier en wat jungle tussen zit, moet je er helemaal om heen. Ik zei, dat is veel te ver. De pastor zei, we kunnen altijd gaan kijken. Dus hup, allemaal de auto in. Op naar dat huis! Toen we daar kwamen, bleek het helemaal overeen te komen met de gebeden die ik had gebeden en nog mooier dan dat. En dat voor een prijs waar je in Nederland niet eens kamer voor kunt huren. Een groot vrijstaand huis, met 4 slaapkamers. grote woonkamer, keuken, 2 badkamers en ik weet niet hoe het kan maar ik kan het niet voor elkaar krijgen om niet minder dan 3 toiletten in mijn huis te hebben. Haha ik ben gezegend. Een veranda voor het huis en je kunt ook nog op het dak van het huis zitten. Het is een nieuw huis, nog nooit iemand in gewoond, alles geschilderd in mijn kleuren. (Creme/beige) De buitenkant moet nog geschilderd worden maar dat mag ik nu kiezen van de huurbaas. En om het huis heen is nu nog zand maar wordt allemaal bestraat met stenen en de stenen worden nu ter plaatse gemaakt. Ik vroeg gisteren de werkers hoeveel stenen ze gemaakt hadden in 4 dagen. Ze zeiden, 7000. Ze moeten in totaal 23000 maken dus ze hebben nog even te gaan. En ik had ook nog gebeden voor bakbanaanbomen in de tuin en toen we hier binnen de poort kwamen stonden er wel meer dan 20 van die bomen. Wow.
Maar goed, als je hier een huis wilt huren en er zeker van wilt zijn dat je het hebt moet je het geld ook meteen betalen. En normaal zijn daar geen uitzonderingen voor. Zelfs over de prijs is lang gediscussieerd, maar Pastor Davis heeft een super goed werk voor me gedaan. En hij heeft het voor elkaar gekregen dat ik een kleine aanbetaling deed en dat we dan nog een week zouden moeten wachten op de rest van het geld. Ze gingen akkoord. Dus ik de volgende dag de aanbetaling gedaan, ergens in een krottenwijk tussen de geiten en de motors op een bankje. Overal foto´s van gemaakt als bewijs. Toen bidden en afwachten dat het geld op tijd op de Afrikaanse bankrekening zou staan.
Het was een week later op maandag. Op naar de bank om te checken en gelukkig het geld was er. Toen de agent en pastor Davis gebeld. We zouden elkaar ontmoeten in het winkeltje van pastor Davis´ vrouw, waar ze rijst, meel en olie verkoopt. Al met al, voordat iedereen er was duurde dit 2 en half uur. En we konden nergens eten vinden en hadden ontzettend honger. Maar goed we vonden wat koekjes en nootjes waar we het nog wel even op vol konden houden. Ik vond het allemaal nog al spannend. Een huis huren in een ander land en hoe betrouwbaar zijn die mensen. Oké, in de auto op naar de huur baas. Weer in die krottenwijk, en alle kinderen achter me aan, ze riepen, Oh Bronie, Oh Bronie. (blanke) Met een plastic tasje vol geld aangekomen bij de huur baas, was hij er niet. Wachten. Eindelijk kwam hij dan. Geen contract. Ik dacht: wat! Ik kon het geld betalen en kreeg een bonnetje als bewijs van betaling. Vond het allemaal maar apart, maar Pastor Davis zei dat het allemaal goed zou komen. Dus ik vertrouwde er maar op. Er werden een paar namen op een papier gezet en ze gaven het aan mij, zodat ik een contract op kon stellen dat we de volgende dag allemaal zouden tekenen. De verhuurder, de huurder, ik dus, beide partijen moesten 2 getuigen laten tekenen. Haha ik moest zo lachen. Ik mag mijn eigen huur contract op stellen. Dus ik naar huis, contract gemaakt. Volgende dag uitgeprint en weer afgesproken in het winkeltje van de vrouw van pastor Davis. Pastor Davis kwam ook daar. Toen we er de agent en de huurbaas wilden bellen lag het telefoon netwerk er uit. Dus we konden niemand bereiken. De Pastor wist waar de agent woonde, dus wij lopend door kleine zandstraatjes, waar we hem uiteindelijk bij de put vonden op een lege rioleringsbuis. Hij zat lekker te kletsen met zijn buren. Uiteindelijk bleek mijn contract helemaal goed te zijn alleen het lettertype was te klein! Haha!. Dus wij naar een internet café waar alles weer eens opnieuw getypt moest worden. Haha! Het wachten duurde wel een uur voor een klein contractje. Haha!. Nou, uiteindelijk weer met zijn allen in de auto.
Eindelijk kon iedereen tekenen en kon ik de sleutels in ontvangst nemen. Maar goed, we kwamen bij het huis van de huur baas; hij was er weer eens niet! Er werd weer een geit van het bankje gestuurd en we konden gaan zitten. Weer eens wachten en wachten. Eindelijk kwam hij aan gescheurd op zijn motor. Nou ik dacht nu zal het wel snel gefikst zijn, maar wat bleek nu, de huur baas kon niet lezen. Ze moesten hem het contract vertellen en toen kon hij zijn eigen naam niet schrijven, dat moest iemand anders voor hem doen. Hij heeft het nog gepresteerd een handtekening, nou krabbel, te zetten. Ook de getuigen hadden moeite met hun naam. Uiteindelijk, je zult het bijna niet geloven, maar het duurde in totaal anderhalf uur om 7 mensen 7 keer een handtekening te laten zetten.
Maar het goede nieuws is dat ik dan eindelijk de sleutels in handen had!!!!. Glory to God!!!
Toen moest de Agent ook nog geld ontvangen voor het werk dat hij gedaan had om mij met deze huurbaas te connecten. Hij schreef het met zijn vinger in het zand, super hoog bedrag maar dankzij Pastor Davis is het aanzienlijk naar beneden gehaald.
Nu woon ik er sinds 3 dagen en ik voel me echt een Dochter van de Grote Koning. En ik bid en geloof dat iedereen die in het huis op bezoek komt of zal verblijven zal gaan ontdekken dat ze een koningskind zijn. Dochters en Zonen van de Grote Koning. Geliefd door de Vader.

Heel lang verhaal, maar ik bid dat jullie door dit alles Gods Trouw zullen zien.
Heel veel liefs en blessings
Michaela